یــکی از بچه های تفحص اصفهان می گفت :
رفتیــم در خونــه ی شهیــد خبر بدیم که بیاید استخونـهای
شهیـدتون معراج شهداست ، بیایید تحویل بگیریــد،می گفت رفتیــم
در زدیــم، دختــری اومد در رو باز کــرد.
گفتم شما با ایــن شخص چه نسبتی داری ؟ گفت : بابامه
چی شده ؟ گفتــم :جنازه شو پیــدا کردن،می خوان پنجشنبه ظهر بیارن.
دیــدم دختره گریــه کرد،گفت :یه خواهش دارم ، رد نکنیــد ،
گفت : حالا که بعد ایــن همه سال اومده ظهر نیاریدش شب جنازه رو بیارید.
شب شد، همون روز مد نظر تابــوت رو با استخون ها برداشتیــم ببریم
به همون آدرس ، تا رسیدیم دیدیــم کوچه رو چــراغ زدن ،
ریسه کشیــدن ، شلوغه ، میــان ، می رن ، گفتیم چه خبــره ؟
رفتیم جلو گفتیم اینجا چه خبــره ؟
گفتن : عروسی دختــر ایــن خونه است !
می گه تا اومدیم برگردیــم،دیدیم دختــره با چادر دویــد تــو کوچه ،
گفت : بابامو نبریــد ، من آرزو داشتم بابام سر سفـره ی عقد بیــاد ،
من مهمونی گرفتــم، هرکی از در میآد می گه بابات کجاست ؟
بابامُ بیاریــد !
باباشو بردیــم، چهار تا استخون گذاشت کنــار سفره ی عقد . .
السلام علیک یا ام البـکاء یا رقیــه خاتون سلام الله علیها . .
